Verneveling en waterbehoefte in de glastuinbouw : voorstudie op basis van energiebalansen

In de zomer kan op warme dagen het kasklimaat zo warm en droog worden dat telers soms spreken van een woestijnklimaat. Ongeveer 60% van de kaskoeling wordt veroorzaakt door gewasverdamping, maar als het erg droog is kunnen niet alle gewassen voldoende water aanvoeren en ontstaat droogtestress. Omdat droogtestress de opname van CO2 verlaagt wordt dan ook op steeds meer bedrijven met een vernevelingsinstallatie de kas gekoeld en de luchtvochtigheid op peil gehouden. Bijkomend voordeel hierbij is, dat hiermee ook de luchtramen minder ver hoeven te worden geopend en meer CO2 in de kas kan worden gehouden. Voor verneveling is water nodig. Om een indruk te krijgen om hoeveel water het gaat en wat de invloed hiervan is op de kastemperatuur en de planttemperatuur zijn in opdracht van het energieprogramma van LNV en het Productschap Tuinbouw berekeningen gedaan met behulp van simulatiemodellen. Deze simulatiemodellen zijn opgebouwd uit energiebalansen. Hierbij wordt uitgegaan van het feit dat dezelfde hoeveelheid energie die in de kas of op de plant komt ook weer aan de buitenlucht respectievelijk de kaslucht moet worden afgestaan. Dit afstaan van energie bestaat voornamelijk uit uitstraling, reflectie, convectie en verdamping. Door de uitstraling, reflectie en de convectie van de kas of de plant te bepalen kan de benodigde verdamping worden berekend. Door gebruik te maken van de energiebalansmodellen is ook de invloed van verneveling op het waterverbruik berekend. Afhankelijk van de instellingen en de capaciteit van de vernevelingsinstallatie vergt verneveling maximaal ± 200 kg/m2.jaar. Hierbij komt de maximale vernevelingsbehoefte zelden boven de 400 gr/m2.uur. Verder kan met de energiebalansmodellen worden bepaald dat dichte kassen met een bepaalde kastemperatuur de meeste verdamping genereren in gebieden met een hoge instraling en waar de kas zijn warmte moeilijk kwijt kan door een hoge temperatuur en weinig wind.