Verdronken dekzandgronden in zuidelijk Flevoland (archeologische opgraving 'Hoge Vaart-A27'); een aanvullend bodemkundig en palaeoecologisch onderzoek naar de landschapsvormende processen tijdens de laatste fase van de bewoning (Vroeg-Neolithicum)

T. Spek, E.B.A. Bisdom, D.G. van Smeerdijk

    Research output: Book/ReportReportProfessional

    Abstract

    Bij een archeologische opgraving in Zuidelijk Flevoland is een aantal verspoelde zandlagen op de overgang van de pleistocene dekzandondergrond naar de holocene bovengrond stratigrafisch en paleo-ecologisch onderzocht. Bodem en vegetatie van het dekzandgebied kwamen rond 6000 BP onder sterke invloed van het grond- en oppervlaktewater te staan. Het waterpeil steeg in die tijd met ca. 20 cm per eeuw. Het landschap veranderde van een droog loofbos in een dynamisch zoetwatergetijdengebied. Gedurende twee korte perioden (6100-6000 BP en 5600-5500 BP) stond het gebied in open verbinding met de zee door middel van een getijdengeul.
    Original languageUndefined/Unknown
    Place of PublicationWageningen
    PublisherStaring Centrum
    Number of pages154
    Publication statusPublished - 1999

    Publication series

    NameRapport
    No.472.2

    Cite this