Verdichting ondergrond beter bodembeheer

Bodemverdichting, dus zowel de verdichting van de onder- als bovengrond, is een aantasting van de fysische kwaliteit van de bodem en is volgens de Europese Bodemstrategie een van de belangrijkste vormen van bodemdegradatie in Europa. Veel nadelige effecten van bodemverdichting zijn bekend, zoals gereduceerde gewasopbrengsten door nat- en droogteschade en een slechte infiltratie van water. Door een slechte infiltratie van water ontstaat een verhoogd risico op oppervlakkige afspoeling, waardoor ook nutriënten en schadelijke stoffen in grote hoeveelheden versneld in het oppervlaktewater terecht kunnen komen. Ondergrondverdichting, dit is verdichting beneden de bouwvoor, heeft dezelfde nadelige effecten als oppervlakkige bodemverdichting. Ondergrondverdichting is slecht zichtbaar en daardoor een sluipende oorzaak van problemen. Bijna 50% van de Nederlandse landbouwondergronden is verdicht. Ondergrondverdichting lijkt meer problemen te geven door klimaatverandering: de effecten van hogere neerslagintensiteiten en langere droogteperioden worden duidelijker merkbaar. Zware landbouwvoertuigen in natte omstandigheden en het ploegen met één wiel in de bouwvoor zijn over het algemeen de belangrijkste oorzaken van boven- en ondergrondverdichting en structuurverlies van de bodem. In dit project is op twee proeflocaties met een zand- en zavelbodem onderzocht of door maatregelen de verdichting kan worden beperkt. De hypothese in voorliggend onderzoek is dat de ondergrondverdichting verminderd kan worden door het gelijktijdig toepassen van twee maatregelen: 1. Gebruik een bodemmanagementsysteem (mechanische bewerking) dat verdichting voorkomt. 2. Laat de bodem zich door de jaren heen op natuurlijke wijze herstellen. Het werk richt zich op het toetsen van deze hypothese. In het onderzoek zijn uitgebreide veldmetingen, hydrofysische laboratoriummetingen en SWAP-modelberekeningen uitgevoerd.