The operator hierarchy : a chain of closures linking matter, life and artificial intelligence

Dit proefschrift beschrijft een nieuw ordenend principe met als doel daarmee bruggen te kunnen bouwen tussen de verschillende wetenschapsvelden. Bij het realiseren van dit doel is de evolutietheorie van Darwin als startpunt genomen. Het ontstaan van organisatieniveaus wordt vaak weergegeven als een hiërarchische volgorde van systemen. De literatuur geeft hiervan talrijke voorbeelden. De gepresenteerde opeenvolgingen van systemen zijn op het eerste gezicht heel logisch, zoals atoom, molecuul, organel, cel, weefsel, orgaan, organisme, populatie, gemeenschap, ecosysteem, planeet, zonnestelsel, sterrenstelsel, heelal ( figuur 2). Een dergelijke benadering van de hiërarchie in de natuur heeft breed opgang gedaan in de exacte wetenschappen. Echter, bij nadere bestudering blijkt deze hiërarchie niet consequent. Het doel van dit proefschrift is om ordenende principes in de natuurwetenschappen te vinden en deze toe te passen bij het bouwen van bruggen tussen de disciplines. Een beter begrip van deze regels zal het namelijk mogelijk maken om voorspellingen over de volgende stadia in de evolutie aan te scherpen en op basis hiervan nauwkeuriger uitspraken te doen over toekomstige operatoren. Dit zal wetenschappers en filosofen nieuwe mogelijkheden bieden om op verkenning te gaan in een domein waarvan men tot voor kort dacht dat het ontoegankelijk was voor een natuurwetenschappelijke benadering: de toekomst van de evolutie.