Terugdringen fosforbelasting

Overmatige toevoer van fosfor uit diffuse en puntbronnen leidt tot eutrofiëring in stromende en stilstaande wateren. Eutrofiëring van oppervlaktewater kan leiden tot problemen, zoals het optreden van weelderige waterplantengroei, overmatige algengroei, vertroebeling, zuurstofverlies, vissterfte en verlies aan biodiversiteit. • Maatregelen om fosfortoevoer te verminderen kunnen ingrijpen op de bron, de mobilisatie, het transport en de routes waarlangs fosfor wordt getransporteerd en de effecten in de ontvangende oppervlaktewateren. Bronmaatregelen zijn kosteneffectief en het meest efficiënt, effectmaatregelen worden alleen in uiterste geval genomen en zullen regelmatig herhaald moeten worden. • De belangrijkste bronmaatregelen zijn het minimaliseren van de fosforgift op landbouwgronden en het verminderen van de fosforgehalten in effluent van RWZI’s. Langs de transportroutes zijn dragen in tweede instantie bufferzones (bijvoorbeeld het 5-B-Concept) en zuiverende sloten bij aan de oplossing. Maatregelen in het waternetwerk en in het waterlichaam zijn minder effectief en kostbaar• Maatregelen zijn vanuit een ecologisch perspectief alleen effectief wanneer ze alle stressoren wegnemen. Om deze gekwantificeerd in beeld te krijgen is een ecologische systeemanalyse noodzakelijk (Verdonschot 2020) en geeft richting aan het benodigde maatregelpakket dat nodig is om effectief de ecologische kwaliteit te verbeteren.