Teelthandleiding consumptieaardappelen : ziekten en plagen

De teelthandleiding geeft een algemene beschrijving van de aspecten van de teelt die met aaltjesbeheersing te maken hebben. De volgende aspecten worden toegelicht: Teeltfrequentie: Een te nauw bouwplan vergroot de kans op problemen met zowel vrijlevende aaltjes als aardappelcystenaaltjes. Vrij algemeen wordt aangenomen dat 25 % aardappelen in het bouwplan wel het maximum is. Rassenkeuze: Wat betreft resistenties is in de eerste plaats die tegen aardappelmoeheid (AM) belangrijk. Om de noodzaak van het telen van een AM-ras te kunnen aangeven is het zinvol om per 1 à 2 teelten een intensieve grondbemonstering (AMI) te laten uitvoeren. Deze AMI kan het best direct na een aardappelteelt worden gedaan. Worden hierbij cysten gevonden dan kan een soortbepaling en een pathotypebepaling uitsluitsel geven over de gewenste resistentie in het te telen ras. Ziekten en plagen: het aantastingbeeld en de levenswijze van een groot aantal aaltjes wordt beschreven. Deze beschrijving bevat de levenswijze, symptomen en teeltmaatregelen die bijdragen aan de beheersing van het desbetreffende aaltje. Aardappelopslag: Aardappelopslag is een belangrijke vermeerderingsbron voor aardappelcystenaaltjes. Er zijn een aantal maatregelen om aardappelopslag te voorkomen; beperken van rooiverliezen, op het land achtergebleven aardappelknollen laten bevriezen van en kiezen voor rassen die geen kiemkrachtig zaad vormen. Bij de bestrijding is een chemische behandeling met Roundup het meest effectief. Sleutelwoorden: PPO-agv, akkerbouw, vollegrondsgroententeelt, gewasbescherming, geïntegreerde bestrijding, aardappelen, plantenparasitaire nematoden, vollegrondsgroententeelt, geintegreerde teelt, teelthandleiding, consumptieaardappelen, ziekten, plagen