Abstract
Achtentwintig jaar na het uitzetten van de eerste individuen gaat het goed met de bever in Nederland. Het is een gegeven dat de beverpopulatie de komende jaren verder zal blijven groeien tenzij zich een vooralsnog onwaarschijnlijke calamiteit voordoet (Dekker & Vreugenhil, 2012). Om in de toekomst te zorgen dat de beverpopulatie binnen Nederland in een gunstige staat van instandhouding verkeert, rekening houdend met het draagvlak onder de bevolking, is een afgestemd bevermanagement noodzakelijk (Bogaerts et al, 2016; Bekker & Dijkstra, 2016). Schade en overlast door bevers kan ontstaan door vraatschade (gewassen, bomen), natschade (als gevolg van beverdammen) en graverij (met name in dijken). In veel gevallen is de schade goed te mitigeren maar dit is niet altijd eenvoudig. Daar komt bij dat vooral bij natschade en graverij de kosten voor herstel sterk kunnen oplopen (Kurstjens & Niewold, 2011; Bekker & Dijkstra, 2016).
Original language | Dutch |
---|---|
Place of Publication | Wageningen |
Publisher | Wageningen Environmental Research |
Number of pages | 22 |
Publication status | Published - 8 Dec 2016 |