Spontaan herstel van zachthout-ooibos: complicaties door verspreiding en vermenging van genen bij populieren

Langs de oevers van grote rivieren, zoals de Maas en de Waal, worden regelmatig kiemplanten en jonge boompjes van de populier aangetroffen. Natuurontwikkelingsprojecten in het rivierengebied, zoals het project langs de Gemeenschappelijke Maas, creëren nog meer geschikte kiemplaatsen voor de populier. Deze jonge populieren vormen de aanzet voor spontaan herstel van rivierbos. Maar hoe zit het met hun identiteit? Zijn ze afkomstig van de Europese zwarte populier, van de alom aangeplante cultuurpopulier of van een vermenging tussen beiden? Op basis van morfologische kenmerken is dit moeilijk te achterhalen. DNA-technieken laten toe om de genetische identiteit van de jonge populieren te ontrafelen en processen, zoals kruisen en genetische vervuiling of introgressie, te bestuderen. Via inzicht in deze processen kunnen we ons een beeld vormen van hoe spontaan ontwikkeld rivierbos er in de toekomst zou kunnen uitzien.