Samen overleven : relationele afstemming van nieuwe interafhankelijkheden tussen multiple actoren

In deze bijdrage werken we de spanning tussen `oude' en `nieuwe' maakbaarheid van samenleven uit voor de actuele problematiek van het beheer van natuurlijke hulpbronnen. Ons uitgangspunt daarbij is dat het falen van de `oude' maakbaarheid te maken heeft met een specialistische en gefragmenteerde blauwdrukbenadering. De dramatische ecologische neveneffecten hiervan, zoals de opwarming van de aarde, de afnemende biodiversiteit en waterschaarste, en de toenemende wederzijdse afhankelijkheden tussen maatschappelijke actoren vragen een `nieuwe' benadering van maakbaarheid die uitgaat van alternatieve manieren van kennen en organiseren. Deze innovatieve aanpak steunt op de samenwerking tussen wetenschappelijke disciplines en tussen de betrokken actoren: overheden, wetenschappers, gebruikers, sociale pressiegroepen, et cetera. Principes van multi-actorsamenwerking vormen dus de basis voor een nieuwe maakbaarheidsbenadering. Zij leren hoe actoren door onderlinge afstemming op emergente wijze vorm geven en zich aanpassen aan een voortdurend veranderende context. Aan de hand van gevalsstudies in water- en materialenbeheer illustreren we deze principes in concrete werkvormen.