Preventie van ontsnappen plaagorganismen: Met een focus op Bemisia tabaci, Spodoptera spp. en Liriomyza spp.

Bij het opstellen van eliminatiescenario’s voor quarantaine(-waardige) plagen in kassen is een belangrijke vraag of de luchtramen gesloten moeten blijven tijdens de uitroeiactie, teneinde verspreiding van het plaagorganisme naar andere kassen te voorkomen. Gesloten luchtramen leiden al snel tot een te hoge kastemperatuur en/of een te hoge luchtvochtigheid om het gewas in een goede conditie te houden. Met behulp van rekenmodellen is bepaald dat hooguit gedurende de winterperiode (november tot en met februari) mogelijk zal zijn om zonder productieverlies de ramen gedurende langere tijd gesloten te houden. Dit is juist de periode dat de kans van ontsnapping via de luchtramen al miniem is vanwege de lage buitentemperatuur. In het voor en najaar zal, als de kas gesloten blijft dit tot een dermate hoge luchtvochtigheid en kastemperatuur leiden, dat (afhankelijk van het gewas) de productie hier sterk onder gaat lijden. In de zomerperiode (juni tot en met september) is het niet mogelijk om de luchtramen zonder risico op ontsnappen van wittevliegen en mineervliegen te openen, tenzij een fijnmazig insectengaas in de luchtramen is aangebracht. In het geval van motten (Spodoptera spp.) mag dit ook een grofmazig insectengaas zijn. Als in de zomerperiode gedurende meerdere dagen de ramen gesloten moeten blijven, zal dit voor de meeste gewassen leiden tot een grote productiederving of zelfs het einde van de teelt. Bij bedrijven met actieve kaskoeling kunnen de ramen met behoud van een groeizaam kasklimaat langer gesloten blijven. Volledige sluiting wordt echter bemoeilijkt door de aanbeveling om met het oog op de arbeidsomstandigheden na iedere gewasbeschermingshandeling minimaal twee uur te ventileren.