Paratuberculose in de biologische melkveehouderij; omvang en gehanteerde management maatregelen omtrent paratuberculose

Paratuberculose leidt niet alleen tot zieke dieren en een verminderde melkproductie. Er zijn ook aanwijzingen dat de paratbc bacterie mogelijk een rol speelt bij bepaalde darmontstekingen bij de mens (de ziekte van Crohn). De rol die de bedrijfsvoering op het voorkomen van paratuberculose in de biologische melkveehouderij heeft is nog niet bekend en was het onderwerp van een onderzoek dat door de Animal Sciences Group in samenwerking met de Gezondheidsdienst voor Dieren (GD) is uitgevoerd. Bij 83 biologische melkveehouders is tijdens een bedrijfsbezoek een enquête afgenomen gericht op het in kaart brengen van mogelijke risicofactoren bij de insleep en versleep van paratbc. De resultaten van de enquête zijn omgerekend naar de zogenaamde ParaWijzer score en vergeleken met de scores van reguliere bedrijven. Biologische melkveehouders scoorden op een aantal factoren slechter dan gangbare veehouders. Om een beeld te krijgen van de omvang van paratbc in de biologische melkveehouderij is op 76 bedrijven bloedonderzoek gedaan bij de runderen van 3 jaar en ouder. Ook deze cijfers zijn vergeleken met door de GD verzamelde cijfers van gangbare veehouders. Uit analyse blijkt dat er geen wezenlijk verschil bestaat. Geconcludeerd kan worden dat in dit onderzoek de paratbc-situatie op de biologische bedrijven niet ongunstig is als we dit vergelijken met die van de reguliere melkveebedrijven in een vergelijkbaar onderzoek. De bedrijfsvoering houdt echter wel een groter risico in op de verspreiding van paratbc binnen het bedrijf als de infectie aanwezig is. Het is daarom van belang de ontwikkeling van paratbc binnen de biologische melkveehouderij te volgen om op tijd maatregelen te kunnen treffen als het besmettingsgevaar onverhoopt mocht stijgen.