Over het belang van cisgenese en een ontspoord debat

Genetisch gemodificeerde gewassen (GM-gewassen) worden in Europa moeilijk geaccepteerd. De geschiedenis van de weerstand laat zien dat deze bij een klein deel van de bezwaarden te maken heeft met het modificatieproces zelf. Het overgrote deel keert zich veeleer tegen het gebruik van landbouwkundig nuttige transgenen uit virussen en bacteria, en van transgene selectiegenen die onder meer resistentie tegen een antibioticum of een herbicide geven. Al deze genen worden transgenen genoemd omdat ze uit organismen komen die niet kruisbaar zijn met de doelplant. In de beginperiode van de transgenese waren alleen deze transgenen beschikbaar. Inmiddels kan de, ook maatschappelijk belangrijke, versnelling van het klassieke plantenveredelingsproces eveneens worden gerealiseerd met cisgenen en intragenen. De huiver die nog in het publieke en politieke debat doorklinkt, krijgt daardoor een steeds meer irrationeel karakter. Een meer adequate EU-regelgeving wordt daardoor belemmerd