Ouderen, zorg en welzijn: een pleidooi voor een vergelijkende benadering. (Elderly, care and well-being: a plea for a comparative approach).

Als gevolg van bevolkingsveroudering, optredend in zowel westerse als niet~westerse samenlevingen, treden er structurele veranderingen op in de aanratsverhoudingen tussen de verschillende leeftijdsgroepen. Dit is van invloed op het welzijn en de positie van ouderen. Het mondiale karakter van dit verschijnsel nodigt uit tot het hanteren van een vergelijkende benadering bij de bestudering ervan. Hiermee wordt geenDurkheimiaanse sociale morfologie van hele maatschappijen bedoeld, maar een vergelijking op het niveau van relevante instituties. In dit geval: huishouden, familie en verwantschap. De gevarieerde sociale en culturele context waarbinnen deze instituties functioneren, vertoont enkele voor vergrijzende samenlevingen specifieke kenmerken, zoals het ontstaan van een 'derde leeftijd(-sfase)'. De vergelijkende benadering zoafs hier voorgesleid vereist her terzijde schuiven van een aantal binaire opposities, zoals traditioneel tegenover modem, wesiers regenover niet-westers, publiek tegenover privé, en antropologie tegenover sociologie, omdat deze zijn voortgekomen uit een inmiddels verouderd moderniseringsparadigma. Zij vertroebelen in plaats van verhelderen onze blik. In de uitwerking van deze vergelijkende benadering voor het thema van ouderen en welzijn wordt met name aandacht besteedt aan de rol van verwantse/tapsrelaties en aan processen en typen van zorgverlening.