Ontwikkeling pluimveehouderij met focus op dierenwelzijn - Dierenwelzijn in beeld

De hedendaagse kip is ontstaan uit vier wilde rassen. Het Bankivahoen uit Zuid-Oost Azie is hiervan de belangrijkste. Vanaf 1.500 vóór Christus verspreidde het hoen zich door heel Zuid-Oost Azië, China en Japan. In Noordwest Europa is de kip vermoedelijk rond 200 voor Christus geïntroduceerd door de Grieken en Romeinen. In de jaren ’50 van de vorige eeuw werd in Nederland op grote schaal geïnvesteerd in innovaties en verschenen de grote broedmachines en de eerste volautomatische legbatterijen. Ook kwamen begin jaren ’50 verschillende ‘merken’ hybride kippen - kruisingen van zuivere lijnen of rassen - op de markt. Hieruit ontstonden de hoogproductieve leghennen en vleeskuikens.

Halverwege de jaren ’60 dringt in de maatschappij het besef door dat er weinig oog is voor het welzijn van kippen. Decennia later heeft dit geleid tot een aantal veranderingen en verboden. Vanaf 2012 is het in heel Europa verboden om leghennen in legbatterijen te houden, en het aantal vleeskuikens per vierkante meter is in Europa aan banden gelegd. Een ander voorbeeld is de aankomende plicht om leghennen, en vermeerderingsdieren voor de vleessector, met hele snavels te houden. De pluimveesector is de uitdaging aangegaan om vlees en eieren duurzamer te produceren.