Onderzoek naar smaakverschillen tussen vier partijen Jonagold-appelen met verschillende stevigheden

In opdracht van het CBT is een analytisch sensorisch onderzoek uitgevoerd naar verschillen tussen vier partijen appels van het ras Jonagold. De partijen zijn geselecteerd op vier stevigheden, nl. 3,9, 4,6, 5,2 en 6,3 kg/cm. Het CBT heeft de monsters op 25 maart 1991 bij het RIKILT afgeleverd. De stevigheden van de appels is met een penetrometer op dezelfde dag gemeten. Het analytisch onderzoek is op 26 maart 1991 uitgevoerd. De resultaten van het sensorisch onderzoek geven aan dat de vier partijen Jonagold niet helemaal homogeen waren samengesteld. Dat geldt niet voor de sensorisch waargenomen stevigheid en meligheid. Hoewel dat in de procrustes-analyse niet tot uiting gebracht wordt, is partij M het minst homogeen. De appels uit de partij met code N (6,3 kg/cm2 ) zijn het meest stevig, het meest sappig en het minst melig. De appels uit de partij met code K (3,9 kg/cm2 ) zijn het minst stevig, het minst sappig en het meest melig. Bij deze vier partijen Jonagold is het onderscheid het duidelijkst voor de aspecten stevig en melig. De aspecten zoet en zuur lijken onafhankelijk te zijn van de stevigheid en meligheid. De uitkomsten van het sensorisch onderzoek zijn samengevat in figuur 3. Uit de cluster-analyse, zie figuur 4, blijkt dat de onderzochte partijen Jonagold in drie groepen zijn in te delen. Het eerst worden de meest stevige Jonagold (partij N) afgesplitst, daarna de minst stevige (partij K). De partijen L en M onderscheiden zich sensorisch niet echt duidelijk. Dit resultaat lijkt een bevestiging van de procrustesanalyse. Dit onderscheid in drie groepen wordt met name veroorzaakt door de sensorisch waargenomen stevigheden en meligheden van de Jonagold-appels.