Abstract
In de Krimpenerwaard liggen circa 6500 slootdempingen en vuilstorten. Het dempingsmateriaal bevat
regelmatig verontreinigingen, zodat voor de hele regio sprake is van een geval van ernstige
bodemverontreiniging. Het gebiedsgericht bodembeheerplan voorziet in het afdekken van de
verontreinigde slootdempingen met gebiedseigen schone grond. De effectiviteit van de sanering wordt
geëvalueerd op basis van monitoring van ecologische risico’s. Dit rapport beschrijft de resultaten van
de T1-monitoring, waarin in een relatief korte tijd na afdekken (twee tot vier jaar) de effectiviteit van
de maatregel wordt beoordeeld. De saneringsmaatregel blijkt de meeste nadelige effecten van de
slootdemping op soortensamenstelling en aantallen regenwormen te hebben weggenomen. De
gehalten zware metalen in twee onderzochte regenwormsoorten zijn na sanering over het algemeen
lager dan de gebiedseigen referentie in de T0-monitoring. De saneringsmaatregel is dus op de korte
termijn effectief om de risico’s voor doorvergiftiging van zware metalen terug te brengen tot
gebiedseigen niveau. De PCB-gehalten in de twee soorten regenwormen vertonen veel variatie tussen
de jaren. De tendens is dat de gehalten in dempingmonsters lager zijn dan in referentiemonsters.
Vanwege de grote variatie en het beperkt aantal onderzochte locaties zijn deze conclusies alleen met
voorzichtigheid te trekken. Het PCB-gehalte in mollen bleek ook sterk variabel, in ruimte en in tijd.
Mollen die in de T1-monitoring gevangen zijn op afgedekte Shredder en Huishoudelijk afval
dempingen hebben significant hogere PCB-gehalten dan de dieren op de referentiepercelen. Het
afdekken van de demping heeft voor deze dempingcategorieën de ecologische risico’s onvoldoende
weggenomen. De effectiviteit op langere termijn met betrekking tot het al dan niet optreden van
herverontreiniging als gevolg van bioturbatie en capillaire opstijging werd niet onderzocht
regelmatig verontreinigingen, zodat voor de hele regio sprake is van een geval van ernstige
bodemverontreiniging. Het gebiedsgericht bodembeheerplan voorziet in het afdekken van de
verontreinigde slootdempingen met gebiedseigen schone grond. De effectiviteit van de sanering wordt
geëvalueerd op basis van monitoring van ecologische risico’s. Dit rapport beschrijft de resultaten van
de T1-monitoring, waarin in een relatief korte tijd na afdekken (twee tot vier jaar) de effectiviteit van
de maatregel wordt beoordeeld. De saneringsmaatregel blijkt de meeste nadelige effecten van de
slootdemping op soortensamenstelling en aantallen regenwormen te hebben weggenomen. De
gehalten zware metalen in twee onderzochte regenwormsoorten zijn na sanering over het algemeen
lager dan de gebiedseigen referentie in de T0-monitoring. De saneringsmaatregel is dus op de korte
termijn effectief om de risico’s voor doorvergiftiging van zware metalen terug te brengen tot
gebiedseigen niveau. De PCB-gehalten in de twee soorten regenwormen vertonen veel variatie tussen
de jaren. De tendens is dat de gehalten in dempingmonsters lager zijn dan in referentiemonsters.
Vanwege de grote variatie en het beperkt aantal onderzochte locaties zijn deze conclusies alleen met
voorzichtigheid te trekken. Het PCB-gehalte in mollen bleek ook sterk variabel, in ruimte en in tijd.
Mollen die in de T1-monitoring gevangen zijn op afgedekte Shredder en Huishoudelijk afval
dempingen hebben significant hogere PCB-gehalten dan de dieren op de referentiepercelen. Het
afdekken van de demping heeft voor deze dempingcategorieën de ecologische risico’s onvoldoende
weggenomen. De effectiviteit op langere termijn met betrekking tot het al dan niet optreden van
herverontreiniging als gevolg van bioturbatie en capillaire opstijging werd niet onderzocht
| Original language | Dutch |
|---|---|
| Publisher | Alterra |
| Number of pages | 61 |
| Publication status | Published - Feb 2016 |
Publication series
| Name | Alterra-rapport |
|---|---|
| No. | 2703 |
| ISSN (Print) | 1566-7197 |
Keywords
- soil pollution
- heavy metals
- polychlorinated biphenyls
- soil remediation
- ecological risk assessment
- risk
- earthworms
- talpidae
- krimpenerwaard
- zuid-holland