Monitoring ecologische effectiviteit van verbindingszones; een inventarisatie ten behoeve van een integraal monitoringsprogramma voor provinciale en robuuste verbindingen

In Nederland wordt als onderdeel van de ecologische hoofdstructuur (EHS) een groot aantal verbindingszones aangelegd. Verbindingszones hebben tot doel om de uitwisseling van doelsoorten tussen natuurgebieden te stimuleren en dragen daarmee bij aan de ruimtelijke samenhang van de natuur in Nederland. In deze studie worden, op basis van gesprekken en een literatuur review, de verschillende mogelijkheden vergeleken voor monitoring van het ecologisch functioneren van verbindingszones. Er wordt daarbij onderscheid gemaakt tussen tijdelijke monitoring van de (provinciale) ecologische verbindingszones en structurele monitoring van robuuste verbindingen als onderdeel van de EHS. Er wordt gepleit voor een gecoördineerd monitoringsprogramma gericht op samenwerking tussen rijk, provincies en terreinbeheerders, zowel wat betreft gegevensverzameling als analysemethoden. Het voorstel voor een gecoördineerd monitoringsprogramma omvat een combinatie van een breed in te zetten algemene methode waarbij de aanwezigheid van doelsoorten wordt vastgesteld, en een langdurige monitoring van de daadwerkelijke uitwisseling van doelsoorten in een beperkt aantal verbindingen.