Abstract
Nederland is internationaal medeverantwoordelijk voor het behoud van biodiversiteit, maar primair verant woordelijk voor het behoud van ‘eigen diversiteit’. Binnen Nederland bevinden zich geen rassen in een kritieke fase. Wel is meer aandacht nodig voor het conserveren van traditionele Nederlandse rassen. Dit kan zowel 'in-situ' (het dier in zijn gangbare leefomgeving) als ‘ex-situ’ (het conserveren van genetisch materiaal in een genenbank). Het bewaren en benutten van oude Nederlandse rassen ‘in situ’ kan onder andere door deze dieren in te zetten voor bijvoorbeeld natuurbeheer of zich te richten op speciale producten en niche markten. Zo wordt het behoud minder afhankelijk van structurele subsidies. Het rapport gaat verder in op het implementeren van ‘good breeding practise’ door fokkers van zeldzame rassen en van de commerciële fokkerijwereld.
| Original language | Dutch |
|---|---|
| Place of Publication | Den Haag |
| Publisher | Ministerie van LNV |
| Number of pages | 81 |
| Publication status | Published - 2002 |
Keywords
- animals
- livestock
- animal genetic resources
- policy
- netherlands