Karteren van de grondwaterdynamiek in gebieden met een klei deklaag; parameters voor grondwaterafhankelijk peilbeheer

Het doel van dit project is te onderzoeken hoe de relatie tussen grond- en oppervlaktewaterstand gebiedsdekkend kan worden beschreven in klei gebieden en hoe deze relatie gebruikt kan worden in een Gd-kartering. Een belangrijk aspect daarbij is de keuze van een meetnetopzet waarmee de relatie tussen grondwaterstand en oppervlaktewaterstand met een minimale meetinspanning zo goed mogelijk kan worden vastgesteld. In drie percelen in het komgebied van het land van Maas en Waal zijn de grond- en oppervlakte¬waterstand automatisch geregistreerd in raaien. De opbollings¬profielen in de drie raaien verschillen behoorlijk, ondanks hun korte onderlinge afstand in een vergelijkbaar landschap. De drainageweerstand, berekend uit het gemiddeld opbollings¬profiel over een stationaire periode, sluit het best aan bij de hydrologische definitie. De aldus berekende drainageweerstanden variëren met een factor twee, afhankelijk van de periode waarover berekening plaatsvindt. Ook de drainageweerstand, geschat uit gekalibreerde tijdreeksparameters, blijkt te variëren, afhankelijk van het kalibratiealgoritme en de tijdstap van het model en is daarom minder geschikt voor toepassing in een grootschalige Gd-kartering. Drainageweerstanden, geschat uit opbollingen over een veertiendaagse periode waarvan niet zeker is of stationariteit kan worden verondersteld, zijn vergelijkbaar met schattingen uit opbollingen over een stationaire periode. Hieruit blijkt dat de drainageweerstand ook op basis van slechts twee meettijdstippen mogelijk is. Dit is aantrekkelijk voor toepassing in een grootschalige Gd-kartering.