TY - BOOK
T1 - Effecten van waterdesinfectie met ozon op algenoverleving
T2 - Bepaling van minimale dosering en blootstellingstijd voor een waterbehandelingssysteem gebruik makend van ozon
AU - Keur, M.C.
N1 - Project number: 431.51001.61
PY - 2021/4
Y1 - 2021/4
N2 - Voor de ontwikkeling van een waterbehandelingssysteem door Orange Aqua, is inzicht nodig in de effectiviteit van ozon bij het afdoden van algen in zeewater. In dit onderzoek is met een door de klant geleverde experimentele opstelling zeewater met ozon gedoseerd en vervolgens bepaalt wat de minimale blootstellingsconcentratie en blootstellingstijd is om 100% sterfte te bereiken voor drie verschillende mariene algensoorten (Tetraselmis suesica, Rhodomonas salina en Skeletonema costatum). De laagst geteste blootstellingsconcentratie, met een redoxpotentiaal van 381 mV en een TRO (Total Residual Oxidants concentratie) van 1.0 mg/l Cl2 equivalenten, veroorzaakte na 5 minuten blootstelling reeds 99.95% sterfte van alle algen. In de volgende testconcentratie met redoxpotentiaal 526 mV en TRO 2.4 mg/L Cl2 equivalenten, was de sterfte absoluut (100%). De gemeten ozon concentraties van deze monsters waren respectievelijk 0.04 en 0.07 mg O3/l, maar deze waarden lijken minder betrouwbaar omdat zij niet correleren met de hoeveelheid ozon die aan het water is toegevoegd. TRO lijkt een betrouwbaarder maat voor de hoeveelheid gedoseerde ozon. Aangezien bij de laagste blootstellingsconcentratie en kortste blootstellingstijd al vrijwel volledige sterfte werd bereikt is het goed mogelijk dat lagere concentraties en kortere blootstellingstijden ook voldoende effectief zijn. Met het aangeleverde testsysteem was het echter niet mogelijk om op betrouwbare wijze lagere testconcentraties te produceren.
AB - Voor de ontwikkeling van een waterbehandelingssysteem door Orange Aqua, is inzicht nodig in de effectiviteit van ozon bij het afdoden van algen in zeewater. In dit onderzoek is met een door de klant geleverde experimentele opstelling zeewater met ozon gedoseerd en vervolgens bepaalt wat de minimale blootstellingsconcentratie en blootstellingstijd is om 100% sterfte te bereiken voor drie verschillende mariene algensoorten (Tetraselmis suesica, Rhodomonas salina en Skeletonema costatum). De laagst geteste blootstellingsconcentratie, met een redoxpotentiaal van 381 mV en een TRO (Total Residual Oxidants concentratie) van 1.0 mg/l Cl2 equivalenten, veroorzaakte na 5 minuten blootstelling reeds 99.95% sterfte van alle algen. In de volgende testconcentratie met redoxpotentiaal 526 mV en TRO 2.4 mg/L Cl2 equivalenten, was de sterfte absoluut (100%). De gemeten ozon concentraties van deze monsters waren respectievelijk 0.04 en 0.07 mg O3/l, maar deze waarden lijken minder betrouwbaar omdat zij niet correleren met de hoeveelheid ozon die aan het water is toegevoegd. TRO lijkt een betrouwbaarder maat voor de hoeveelheid gedoseerde ozon. Aangezien bij de laagste blootstellingsconcentratie en kortste blootstellingstijd al vrijwel volledige sterfte werd bereikt is het goed mogelijk dat lagere concentraties en kortere blootstellingstijden ook voldoende effectief zijn. Met het aangeleverde testsysteem was het echter niet mogelijk om op betrouwbare wijze lagere testconcentraties te produceren.
UR - https://edepot.wur.nl/544569
U2 - 10.18174/544569
DO - 10.18174/544569
M3 - Report
T3 - Wageningen Marine Research rapport
BT - Effecten van waterdesinfectie met ozon op algenoverleving
PB - Wageningen Marine Research
CY - Den Helder
ER -