De reactiviteit van koolzure kalkmeststoffen

De Nederlandse Meststoffenwetgeving stelt een aantal eisen aan koolzure kalkmeststoffen. Deze kwaliteitseisen geven, in combinatie met de herkomst en/of de aard van het produkt, informatie omtrent de werkzaamheid. In West-Duitsland is een analysemethode ontwikkeld om de praktische werkzaamheid van kalkmeststoffen nader te karakteriseren. Hiertoe wordt gedurende een bepaalde tijd de neutraliserende werking of reactiviteit van een produkt vastgesteld in verdund zoutzuur. De Duitse onderzoekmethode is onderworpen aan enkele praktische laboratoriumtesten. Het blijkt dat de methode probleemloos uitgevoerd kan worden, zonder aanschaf van kostbare apparatuur. De reproduceerbaarheld van de methode lijkt voldoende voor het beoogde doel. Onderzoek van een aantal monsters laat zien dat met deze methode grotere verschillen tussen koolzure kalkmeststoffen zichtbaar gemaakt kunnen worden dan met de gangbare kwaliteitsparameters fijnheid, zuurbindende waarde en magnesiumoxide. Ook blijkt er een duidelijk verband te bestaan tussen de reactiviteit enerzijds en de fijnheid en het gehalte aan magnesiumoxide anderzijds. Hoe fijner een produkt, hoe hoger de reactiviteit; hoe hoger het gehalte aan magnesiumoxide, hoe lager de reactiviteit. Eerste proefnemingen in West-Duitsland met één type zure bosgrond hebben aangetoond dat de vast te stellen reactiviteit analoog verloopt aan de neutraliserende werking van kalkmeststoffen in zure gronden. Als dit algemeen geldt zou de reactiviteit gebruikt kunnen worden bij het voorspellen van de praktische waarde van kalkmeststoffen, bij de controle van de identiteit van produkten en bij de verificatie van de op dit moment gehanteerde wettelijke fijnheidscriteria. Het verdient aanbeveling om deze mogelijkheden in een breder kader verder te bespreken.