Contaminanten in Chinese wolhandkrab : resultaten van 2022

In 2022 zijn monsters Chinese wolhandkrab (Eriocheir sinensis; hierna wolhandkrab) onderzocht van de locaties Hollands Diep, Maas bij Pernis en Volkerak (Volkeraksluizen). Op deze locaties (behorend tot de zogenaamd gesloten gebieden) is commerciële wolhandkrabvangst verboden. Van de locatie IJsselmeer (Kornwerderzand en Den Oever) kon geen monster verzameld worden omdat onvoldoende wolhandkrab gevangen werd als bijvangst. Evenmin kon er wolhandkrab verzameld worden van andere locaties in het IJsselmeer. De contaminantgehalten in wolhandkrab zijn vergeleken met voorgaande jaren. Binnen deze studie is bruin vlees uit het lichaam van de wolhandkrab onderzocht. Van vlees uit poten en scharen is uit eerder onderzoek bekend dat dioxine- en polychloorbifenyl- (PCB) gehalten niet boven het maximumgehalte (Maximum Level of ML) uitstijgen (mede omdat dit vlees weinig vet bevat), dit is dit jaar wederom bevestigd. Voor vlees uit het lichaam golden geen ML’s in 2022. Naast de dioxine- en PCB-gehalten zijn de gehalten aan zware metalen en per- en polyfluoralkylstoffen (PFAS’s) onderzocht. Voor zware metalen in witvlees van krabben gelden ML’s, maar niet voor het vlees uit het lijf. Voor 4 PFAS’s zijn inmiddels ML’s vastgesteld voor o.a. spiervlees uit appendages van krabben(EC 1881/2006), maar deze zijn pas op 1 januari 2023 in werking getreden en gelden dus nog niet voor de monsters onderzocht in dit rapport. In de wolhandkrab die in 2022 is onderzocht varieerden de gehalten in het bruine vlees van 19,2 – 31,0 pg TEQ/g voor de dioxines, 15,5 – 24,5 pg TEQ/g voor de dl-PCB’s, 38,4 – 55,5 pg TEQ/g voor de totaal-TEQ en 446 - 642 ng/g voor het totaal aan ndl-PCB’s. De wolhandkrab gevangen op de locatie Maas, Pernis was het sterkst gecontamineerd, die van locatie Volkerak (Volkeraksluizen) had de laagste gehalten voor totaal-TEQ. De trendgrafieken van de dioxine-TEQ, PCB-TEQ en totaal-TEQ-gehalten voor de locaties Maas bij Pernis en Volkerak (Volkeraksluizen) zijn stabiel binnen een bandbreedte van 20-30% (op basis van 4 jaren), terwijl de gehalten in wolhandkrab van Hollands Diep wat meer variatie laten zien. In het vlees uit poten en scharen (witte vlees) varieerden de gehalten van 0,22 – 0,73 pg TEQ/g voor de dioxines, 0,15 – 0,59 pg TEQ/g voor de dl-PCB’s, 0,39 – 1,31 pg TEQ/g voor de totaal-TEQ en 4,7 – 16,1 ng/g voor het totaal aan ndl-PCB’s. Hiermee voldoen alle gehalten in het witte vlees op alle drie de locaties aan de gestelde ML’s. De aanwezigheid van zeven verschillende PFAS’s is aangetoond. ∑PFAS-gehalten in het bruine vlees variëren van 7,8 – 13,2 μg/kg product. PFOS domineert het profiel met een bijdrage aan de som van ongeveer 50-60%. PFAS-gehalten in wolhandkrab van locatie Volkerak (Volkeraksluizen) waren het hoogst en op locatie Hollands Diep het laagst, vergelijkbaar met voorgaande jaren. In het witte vlees zijn zes verschillende PFAS’s aangetoond, ∑PFAS-gehalten variëren van 2,4 – 4,2 μg/kg product. PFOS zorgt voor een bijdrage aan de som van ongeveer 30%, gevolgd door PFTeDA met 15-30%. Wat betreft de zware metalen in bruin vlees varieerden de gehalten als volgt: 0,43 – 0,68 mg/kg voor nikkel; 1,3 – 1,6 mg/kg voor arseen; 0,13 – 0,22 mg/kg voor cadmium; 0,019 – 0,028 mg/kg voor kwik en 0,035 – 0,082 mg/kg voor lood. De gehalten in wolhandkrab van de locatie Hollands Diep zijn wat hoger dan van de andere twee locaties. In de appendages varieerden de gehalten als volgt: 0,050 mg/kg voor nikkel; 0,45 – 0,72 mg/kg voor arseen; <0,0091 mg/kg voor cadmium; 0,052 – 0,062 mg/kg voor kwik en 0,031 – 0,058 mg/kg voor lood. Hiermee voldoen alle gehalten aan de gestelde ML’s voor dit vlees.