Contaminanten in Chinese wolhandkrab: Resultaten van 2021

In 2021 zijn monsters Chinese wolhandkrab (Eriocheir sinensis; hierna wolhandkrab) onderzocht van de locaties Hollands Diep, Nieuwe Maas (Pernis) en Volkerak (Volkeraksluizen). Op deze locaties (de zogenaamd gesloten gebieden) is commerciële wolhandkrabvangst verboden. Van de locatie IJsselmeer (Kornwerderzand en Den Oever) kon geen monster verzameld worden omdat onvoldoende wolhandkrab gevangen werd als bijvangst. Evenmin kon er wolhandkrab verzameld worden van andere locaties in het IJsselmeer. De contaminantgehalten in wolhandkrab zijn vergeleken met voorgaande jaren. Binnen deze studie is alleen bruin vlees uit het lichaam van de wolhandkrab onderzocht. Vlees uit poten en scharen is niet onderzocht omdat daarvan bekend is dat dioxine- en PCB-gehalten niet boven de maximum limiet (ML) uitstijgen (mede omdat dit vlees weinig vet bevat). Voor vlees uit het lichaam gelden geen ML’s. Naast de dioxine- en polychloorbifenyl (PCB)-gehalten zijn de gehalten aan zware metalen en per- en polyfluoralkylstoffen (PFAS’s) onderzocht. Voor zware metalen in witvlees van krabben gelden ML’s, maar niet voor het vlees uit het lijf. Voor PFAS’s zijn nog geen ML’s vastgesteld in het kader van EC 1881/2006, maar er zijn momenteel discussies gaande bij de EU en bij lidstaten, waarbij concept ML’s besproken worden. In de wolhandkrab die in 2021 is onderzocht varieerden de gehalten van 9,5 – 21,2 pg TEQ/g voor de dioxines, 12,8 – 28,7 pg TEQ/g voor de dl-PCB’s, 22,4 – 49,9 pg TEQ/g voor de totaal-TEQ en 320 - 820 ng/g voor het totaal aan ndl-PCB’s. De wolhandkrab gevangen op de locatie Nieuwe Maas (Pernis) was het sterkst gecontamineerd, die van locatie Hollands Diep had de laagste gehalten voor totaal-TEQ. De trendgrafieken van de dioxine-TEQ, PCB-TEQ en totaal-TEQ-gehalten voor de locaties Volkerak (Volkeraksluizen) en Nieuwe Maas (Pernis) zijn stabiel binnen een bandbreedte van 20-30% (op basis van 4 jaren), terwijl de gehalten in wolhandkrab van Hollands Diep wat lager zijn dan in voorgaande jaren. De aanwezigheid van acht verschillende PFAS’s is aangetoond. ∑PFAS-gehalten variëren van 10,4 – 12,3 ng/g product. PFOS domineert het profiel met een bijdrage aan de som van circa 50%. PFAS-gehalten in wolhandkrab van locatie Volkeraksluizen waren het hoogst en op locatie Maas (Pernis) het laagst, dit is vergelijkbaar met voorgaande jaren. Voor PFAS’s zijn nog geen ML’s vastgesteld. Wat betreft de zware metalen in bruin vlees varieerden de gehalten als volgt: 0,21 – 0,54 mg/mg voor nikkel; 1,1 – 1,2 mg/kg voor arseen; 0,088 – 0,33 mg/kg voor cadmium; 0,020 – 0,024 mg/kg voor kwik en 0,029 – 0,093 mg/kg voor lood. De gehalten in wolhandkrab van de locatie Maas (Pernis) waren wat lager dan van de andere twee locaties. Ook hier geldt dat er alleen ML’s zijn voor de appendages. In deze studie zijn die niet onderzocht.