Cadmium in bodem en gras in het natuurgebied in en nabij de Malpiebeemden; onderzoek naar de kwaliteit van veevoer in relatie tot gezondheidsrisico's voor grazers

In het Dommeldal nabij en in de Malpiebeemden komen sterk verhoogde gehalten aan cadmium, zink en in mindere mate lood in de bodem voor. Dit komt door zowel aanvoer via het riviersysteem (verontreinigd sediment) als via kwel uit de omliggende hoger gelegen delen. Het gebied is door Natuurmonumenten aangewezen als gebied voor grote grazers. Door de hoge gehalten in de bodem is het niet duidelijk of de kwaliteit van het gras wel voldoet aan wettelijke normen voor veevoer. Onderzoek aan bodem en gras toont aan dat de cadmiumgehalten in de bodem extreem hoog zijn. Waarden tot meer dan 100 mg kg-1 in de bodem zijn geen uitzondering. De aangetroffen waarden behoren daarmee, voor zover bekend, tot de hoogste in heel Nederland. Mede als gevolg van de extreem hoge gehalten in de bodem liggen in veel gevallen ook de cadmiumgehalten van het gras boven de daarvoor geldende norm van 1.1 mg Cd kg-1 ds. Risico's voor de gezondheid van dieren zijn daarmee niet uit te sluiten. De berekende blootstelling van runderen toont aan dat de acceptabele dagelijkse blootstelling in ruime mate overschreden wordt. Daarmee is ook de kans op effecten op de diergezondheid aanwezig. Gezien de hoge gehalten in de bodem, het gras en de daaruit volgende onacceptabele blootstelling moet begrazing en verkoop van het maaisel voor veevoer afgeraden worden. De gehalten in de bodem (en het gras) in de hoger gelegen delen naast het rivierdal komen overeen met eerder gerapporteerde waarden in de Kempen. De bodem- en graskwaliteit is in deze gebieden met beheersmaatregelen (bekalken) te reguleren zodat er geen risico's voor de diergezondheid bestaan.