Broeikasgassen al sterk omlaag door Minas

Hoe minder pens op je bedrijf, hoe beter voor het klimaat. Een wonderlijke aanbeveling tijdens de zomerbijeenkomst op De Marke. Vijf deelnemers aan Koeien & Kansen gaan op zoek naar de beste maatregelen om de uitstoot van broeikasgassen te verlagen. Een schil van broeikasgassen om de aarde houdt de zonnewarmte vast waardoor het hier redelijk aangenaam vertoeven is. De productie van broeikasgassen maakt die laag echter dikker. De landbouw levert een bijdrage aan dit zogenoemde broeikaseffect in de vorm van methaan uit de koeienpens en uit mest en lachgas dat uit de bodem ontsnapt en tijdens bemesting. Vandaar dat Frans Aarts later betoogde dat minder jongvee de uitstoot verlaagt; ‘Hoe minder pens, hoe minder methaangas’. Binnen Koeien & Kansen II gaan een vijftal plusbedrijven de komende jaren aan de slag om te kijken wat kansrijke maatregelen zijn om die uitstoot te beperken. De overheid vraagt van de veehouderij een bijdrage van 8 mton zogenoemde CO2 equivalenten in het terugbrengen van de uitstoot ten opzichte van 1990, ofwel zo’n 6%. Het streven is om dat zoveel mogelijk met vrijwillige oplossingen te doen en in een ruim tijdsbestek, tot 2012. Uitstoot al flink verminderd Rekenwerk van het NMI laat zien waar de mogelijkheden voor vermindering liggen. Zo ontstaat er lachgas bij het scheuren van grasland. Het gas komt ook vrij bij het uitrijden en behandelen van mest en bij denitrificatie in de bodem. Gras/klaver zorgt juist weer voor opname van lachgas uit de lucht. Minder graslandvernieuwing en meer gras/klaver levert dus een positieve bijdrage. Waterbeheer (hoger slootpeil) kan helpen om denitrificatie te verminderen. De uitstoot van methaan komt voor driekwart van de vertering in de pens en voor de rest uit de mestopslag. Met het aanpassen van de voeding valt daar het een en ander te winnen. Het toepassen van vergisting zet methaan om in energie en is dus ook gunstig. Berekeningen van Frans Aarts lieten zien dat de vijf plusbedrijven sinds 1997 de productie van broeikasgassen al met enkele procenten hebben verminderd. De bedrijven Sikkenga en Van Wijk zijn de 6% reductie zelfs al voorbij. Dat was een gunstig neveneffect van het verlagen van het stikstofoverschot in het kader van Minas. Per bedrijf kan de uitstoot nog behoorlijk varieren: van 1382 CO2 equivalenten per 100 kg melk tot 1640 kg. Opvallend was dat sommige bedrijven door maatregelen die ze nemen voor het nieuwe mestbeleid nu weer een lichte stijging laten zien. Koeien & Kansen gaat voor de vijf betrokken bedrijven berekenen of veranderingen bij de voeraankoop aantrekkelijk zijn. Aanpassing van de bemesting en inpassing van (meer) Gras/klaver horen tot de mogelijkheden. En verder wordt onderzocht of een vergistingsinstallatie rendabel valt te maken, al of niet met covergisting van bijproducten. Melkveehouder Chris Bomers broedt al op concrete plannen daarvoor. “Wij denken aan mestvergisting en covergisting met bermgras uit de gemeente. De dikke fractie zouden we misschien kunnen indrogen met warme stallucht”, vertelde hij. Jos Kleine zoekt het op zijn bedrijf in een andere route. “ik denk dat een voersysteem met veel structuur en een laag ruw eiwitgehalte gunstig uitpakt per kg melk.”