Abstract
Parteren Door irisbollen te parteren is na één groeiseizoen een vermeerderingsfactor te realiseren die 2 à 3 maal hoger is dan met de teelt van een topperpartij. Om langs de normale weg van een partij van een nieuwe cultivar of van virusvrije irissen een partij op te bouwen zijn vele jaren nodig. Vermeerdering via weefselkweek is een kostbare zaak. De kans op kleine bolletjes (zift 0-3) en uitval bij het parteren van irisbollen kon het beste kan worden beperkt door uit te gaan van vier partjes. Het totaal geoogste bolgewicht en het gemiddelde bolgewicht zijn daarbij het hoogst. Daarbij moet wel worden opgemerkt dat het bolmateriaal niet meerjarig is gevolgd tot aan leverbare bolmaten. Alleen de meest kritische periode met kleine bolmaten is onderzocht. De teelt op een medium van potgrond en/of zand bleek de beste opbrengsten te geven; gebruik van zavel in het medium leidde niet tot verbetering, net zo min als dompeling in plantenhormonen. In de economische vergelijking is gekeken hoeveel het kost om plantgoed te krijgen voor 1 ha via parteren in vergelijking met het aanhouden van een topperpartij. Parteren brengt het eerste jaar extra kosten met zich mee. Aan de andere kant zijn er minder kosten voor uitgangsmateriaal en minder productiekosten. De productiekosten van een kilo plantgoed uit de parteerpartij, inclusief gaaskas, bedragen na vier jaar telen ongeveer 2/3 van die van een kilo plantgoed uit de topperpartij.
Original language | Dutch |
---|---|
Place of Publication | Lisse |
Publisher | Praktijkonderzoek Plant & Omgeving |
Number of pages | 103 |
Publication status | Published - 2006 |
Keywords
- iris (spermatophyta)
- vegetative propagation
- propagation
- ornamental bulbs
- techniques
- agricultural research
- netherlands