Abstract
De afgelopen decennia heeft de Nederlandse bodem veel moeten incasseren: verzuring, verdroging, compactie, stikstof. Het lijkt wel alsof er iedere keer een nieuw probleem opduikt. Maar er is hoop: in de gebiedsgerichte aanpak van de provincies horen we voor het eerst een ander geluid. Onze natuurlijke hulpbronnen vormen niet langer de sluitpost voor dit beleid, maar een leidend principe. Heel voorzichtig zien we in dit beleid erkenning voor bodem en water als fundament voor vrijwel alle activiteiten in ons land. En het inzicht dat we daar dus zorgvuldig mee om moeten gaan.
| Original language | Dutch |
|---|---|
| Pages (from-to) | 19-19 |
| Journal | Bodem |
| Volume | 32 |
| Issue number | 5 |
| Publication status | Published - 2022 |
Keywords
- soil conservation policy
- integrated spatial planning policy
- provinces
- natural resources