Bladranden bij Calathea: op zoek naar aanwijzingen voor ontstaan van bladranden

Op praktijkbedrijven treden regelmatig spontaan bladranden op. In de praktijk is de ervaring dat zich vooral in het voorjaar de problemen voordoen, na uitzetten van de planten, en komende vanuit een periode met lage lichtniveaus. Dit zou kunnen betekenen dat de planten onvoldoende voorbereid zijn op de snelle en scherpe lichtovergangen die in het voorjaar kunnen optreden. Geprobeerd is dit fenomeen op te wekken in kasproeven, maar het bleek zeer lastig gericht bladranden te induceren in een proef. Het beeld dat uit de proeven naar voren komt is, dat verschillende soorten een verschillend schadebeeld te zien geven, wat ook kan betekenen dat er verschillende oorzaken zijn. Toch bleken er ook overeenkomstige factoren te zijn. Bij C.rufibarba en C.roseapicta werd schade pas zichtbaar nadat er in de laatste vier weken van de teelt diverse ingrepen waren geweest; vooral het terugbrengen van de luchtbevochtiging naar 50% RV leek veel invloed te hebben. Ook bij C.makoyana was er een effect van RV waargenomen, mogelijk in interactie met temperatuur. Het lijkt daarbij vooral te gaan om langere perioden waarbij de RV onder een bepaald niveau blijft: RVschokken van 2 uur (van 100 naar soms 32%) gaven geen bladranden te zien, terwijl een periode van enkele weken waarbij de gemiddelde dag RV onder de 70% bleef uiteindelijk wel bladschade te zien gaf. Dit suggereert een verband tussen een schraal microklimaat en het optreden van bladschade, maar hierover kunnen geen harde uitspraken gedaan worden. Aangezien bladranden behalve bij Calathea bij tal van andere gewassen in meer of mindere mate een probleem zijn, wordt ook de mogelijkheid van een gewasoverschrijdende opzet bediscussieerd.