Biologische monitoring P0 Eems: tussenrapportage data voor- en najaar 2020

Rijkswaterstaat heeft op de Eems een opgave om de Toegangsgeul naar de Eemshaven bereikbaar te houden voor schepen met een diepgang van 14m (Panamax). Rijkswaterstaat heeft een Duitse vergunning om de baggerspecie te verspreiden op verspreidingslocatie P0 op de Eems, op Duits grondgebied. Voorwaarden vanuit deze vergunning is dat 1) monitoring van de effecten op bodemfauna dient te worden uitgevoerd en 2) de ecologische impact op het gehele natuurgebied Borkum Riffgrund dient te worden vastgesteld. Monitoring van de bodemdieren is gepland voor de jaren 2020, 2021 en 2022. Dit rapport, een eerste tusssenrapportage, beschrijft de data en veranderingen in 2020. Er is in het voor- en najaar, na het verspreiding van de baggerspecie, bemonsterd met een van Veen-happer (infauna) en een Kieler Kinderwagen (epifauna), in het verspreidingsgebied en in een referentiegebied, deels ten oosten en deels ten westen van het referentiegebied gelegen. Na de start van het verspreiden is het sediment in het verspreidingsgebied veel fijnzandiger geworden. Vooralsnog zijn er weinig verschillen in de fauna vastgesteld, mogelijk omdat het 1) om een soortenarm gebied gaat met lage dichtheden, zowel per soort als totaal en 2) de fauna in het oostelijk en westelijk deel van het referentiegebied verschillen. Wel zien we in het verspreidingsgebied in het najaar hogere dichtheden van de borstelworm Magelona johnstoni, wat gerelateerd kan zijn aan een herstel na de verspreiding van baggerspecie (fluctuaties in sedimentatie, fijner zand) in het najaar. Ook de multivariate analyses laten een grotere verandering zien in de soortensamenstelling in het verspreidingsgebied dan in het referentiegebied.