Behoud veenweidegebied; een verkennende studie naar kosten, landschappelijke effecten en uitvoering van drie strategieën voor de veenweidegebieden

In deel 1 van het Tweede Structuurschema Groene Ruimte is het dilemma bij het waterbeleid voor het veenweidegebied beschreven. Enerzijds is er een maatschappelijke behoefte om het huidig karakter van het veenweidegebied met koeien in de wei te bewaren. Hiervoor is een redelijke drooglegging noodzakelijk. Anderzijds leeft de wens om het snel dunner worden van de veenbodem tegen te gaan. Dat vraagt juist een sterke vernatting van de veenbodem. Om uit dit dilemma te komen zijn drie strategieën voor omgaan met water in de veenweidegebieden geformuleerd: beperkte drooglegging, passieve vernatting en actieve vernatting. Het Ministerie van LNV heeft aan Alterra gevraagd om in de bestaande literatuur en door interviews met deskundigen na te gaan wat er bekend is over financiële, economische en landschappelijke effecten van deze strategieën en met welk bestuurlijk instrumentarium deze strategieën uitgevoerd zouden kunnen worden. Ter vergelijking is ook ingegaan op gevolgen van het voortzetten van het huidige beleid voor de veenweidegebieden.