Teelt Gerbera in balans (BO-20-021-020)

De Gerberateelt heeft de laatste jaren forse stappen gemaakt in energiebesparing, mede door nieuwe inzichten uit onderzoek en praktijk. Middelen die telers tot hun beschikking hebben zijn:

 -     verduisteringsdoeken als daglengte stuurinstrument (die ook ingezet worden tegen afkoeling door uitstraling)

-        steeds lagere buistemperaturen

-        (soms) installaties voor vochtafvoer

Bij de praktijkimplementatie lopen telers tegen optimalisatievragen aan, die de potentiele besparingen deels in de weg staan.

-        De hoeveelheid groeilicht met assimilatielampen bijvoorbeeld is de laatste jaren alleen maar toegenomen. In combinatie met verbetering van het sortiment en de sturing van de daglengte lijkt dit te leiden tot een alsmaar hoger wordende plantbelasting (gedefinieerd als aantal knoppen per plant/ per m²).

-        Om voldoende goede kwaliteit te behouden (meer concurrentie=> kortere stelen en kleinere bloemen) en voldoende generativiteit in het gewas te houden, wordt er met steeds lagere etmalen geteeld. Een lager etmaal zorgt voor langere stelen en grotere bloemen, maar ook voor een langzamere afbloei van de knoppen, waarmee de plantbelasting oploopt.

-        Om deze “koel telen strategie” te realiseren, moeten telers de warmte afgifte van de lampen compenseren door lagere nachttemperaturen aan te houden. De lage nachttemperatuur wordt gerealiseerd door boven het doek te ventileren en fors met de doeken te kieren. Kieren in de doeken zorgen voor klimaatongelijkheid in de kas, wat deels met een buis gecorrigeerd wordt. De verschillen tussen binnen en buitentemperatuur ’s nachts zijn  klein geworden, en dit levert weer problemen op met het vochtafvoeren. De investering die er gedaan zijn in de installaties voor vochtafvoer worden dan weer deels teniet gedaan omdat de afvoercapaciteit steeds hoger moet worden.