Pull down approach  (KB-37-002-072)

Mensen en dieren kunnen via hun voeding en andere bronnen worden blootgesteld aan een breed scala aan endocriene werkzame stoffen (EAS). EAS kunnen van nature voorkomen (zoals fyto-oestrogenen in soja) of door de mens zijn gemaakt. Voorbeelden van EAS die soms in voedsel worden aangetroffen, zijn onder meer verschillende pesticiden, farmaceutische stoffen, milieuverontreinigende stoffen zoals dioxinen, PFAS en PCB's, en het voedselcontactmateriaal bisfenol A. Deze stoffen kunnen een wisselwerking hebben met of interfereren met de normale hormonale werking, wat kan leiden tot nadelige effecten.

 

Om deze moleculen met behulp van LC-MS te identificeren, is het noodzakelijk om voorkennis te hebben van hun chemische structuur. We moeten echter ook in staat zijn om de endocriene activiteit van nieuwe, onbekende stoffen of afbraakproducten te bepalen. De aanpak die is ontwikkeld op het gebied van milieuverontreinigende stoffen kan hiervoor bijzonder interessant zijn. Deze aanpak is in staat om stoffen te selecteren op basis van hun bindingsaffiniteit met de transthyretine (TTR) transporter. Deze recent ontwikkelde aanpak van Mikusova et al. (2024) omvat ook een pre-concentratiestap voor potentiële hormoonontregelende verbindingen, gevolgd door LC-MS-analyse. Dit combineert de selectiviteit van een TTR pull-down-test, met het vermogen tot identificatie van een LC-MS methode.

 

Tot nu toe is deze aanpak alleen toegepast op het gebied van milieucontaminanten, maar het doel van dit project is om te kijken of we deze aanpak ook kunnen toepassen op voedsel. In de toekomst kunnen we deze aanpak gebruiken om onverwachte endocriene activiteit voor bekende verbindingen te identificeren of opkomende risico's (nieuwe EAS) te detecteren door voorselectie en binding aan het TTR-transportmolecuul.

 

Daarom heeft dit project tot doel om i) de pull-down-test op basis van TTR-eiwit in WFSR te implementeren en ii) aan te tonen of het kan worden gebruikt als een selectieve pre-concentratiestap om de gevoeligheid bij het detecteren van EAS te verbeteren.