Combineren van bioassays en analytiek voor snelle screening en risicogebaseerd monitoren (KB-37-002-009, KB-23-002-021, KB-15-006-029)

Binnen huidige monitoringsprogrammas wordt vaak gekeken naar een specifiek aantal stoffen waarvan de risicos meestal bekend zijn. Er zijn echter nog veel meer stoffen die ook een potentieel risico kunnen vormen. Het gebruik van bioassays die de (toxicologische) activiteit van stoffen meet, draagt bij aan het opsporen van deze nieuwe potentiële risicos van stoffen in voedingsmiddelen. Ook kunnen ze worden ingezet voor het meten van de totaalactiviteit van een groep stoffen met eenzelfde mode of action (MoA). Een voorbeeld zijn perfluorverbindingen. Voor perfluorverbindingen zijn er brede analytische chemische methoden beschikbaar welke informatie geven over het voorkomen van enkele van die stoffen. Echter, er zijn meer dan 6000 perfluorverbindingen bekend welke niet allemaal met de analytische chemische methode geanalyseerd kunnen worden. Het is daarom ook niet bekend of alle toxicologisch relevante componenten met dergelijke analytische chemische methoden gedetecteerd worden. Daarom is het van belang om naast deze methoden ook de bioassays (bio-analytische methoden) in huis te hebben, niet alleen voor het opsporen van nieuwe risicos, maar zeker ook om stoffen te kunnen prioriteren en om op te nemen in de analytisch chemische methoden. In dit project worden daarom de mogelijkheden bekeken voor de ontwikkeling van nieuwe bioassays. Wanneer de belangrijkste bioactieve stoffen gemeten worden met de analytisch chemische methode zal een resultaat in de bioassay in de meeste gevallen verklaard kunnen worden met behulp van informatie over de individuele stoffen die geïdentificeerd en gekwantificeerd zijn met de bijbehorende analytisch chemische methode. Voor een aantal uitzonderingen zal dat echter niet het geval zijn. Mogelijk bevat een dergelijk monster nog onbekende bioactieve componenten uit dezelfde stofgroep die mogelijk een potentieel risico vormen. In dit project zal daarom ook worden ingezet op de ontwikkeling van een strategie om dergelijke onbekende bioactieve componenten te identificeren.